Dameoffer mag geen routine zijn

Zelfbeheersing is een deugd

Voor de derde keer op rij kreeg ik een stelling op het bord waarin ik mijn Dame kon offeren. Over beide eerdere keren heb ik gepubliceerd op deze site, dus de verleiding was groot om het nog een keer te doen. Drie keer achter elkaar, dat zou wat zijn!

De gelegenheid deed zich voor in mijn partij tegen Michael de Vos op donderdag 14 januari. Michael is een erkend reuzendoder bij HSG, hij heeft alle spelers die hoog in de clubhiërarchie staan al wel een keer te grazen genomen. En hij is in vorm, onlangs dwong hij Hans Ree nog remise af in een bekerduel.

Het ging om de volgende stelling.

De Vos-Van der Wijk

 

Michael was in een mooie stelling onnodig een pion kwijtgeraakt op de damevleugel, en later nog eentje, in ruil voor vage tegenkansen. Hij speelde hier 1. Pb3, een zet die ik aanvankelijk niet begreep. Zwart kan het paard immers meteen weer verjagen met tempowinst door pionzet a5-a4.

Nog net op tijd ontdekte ik dat het een geweldige val was. De provocerende paardzet is een indirecte aanval op de zwarte dame, die na 1. …, a5-a4 2. Ph3! geen vluchtveld meer heeft. Listig gevonden van Michael, het is ook de voorkeurszet van de computer, die de witte stelling niettemin als verloren beschouwd.

Ik overwoog toch a4 te spelen, want ik lijk voldoende terug te krijgen voor de Dame, en dan had ik ook weer materiaal voor een artikeltje, als bijdrage aan inmiddels een aardige miniserie over Dameoffers ter meerdere eer en glorie van mijzelf.

Ik besloot hieraan toch niet toe te geven. Objectief leek a4 mij niet de beste zet. Veel tijd om het allemaal uit te rekenen had ik niet, daarom koos ik voor een veilig en goed alternatief. Na 1 Pb3 vanuit de diagramstelling hierboven, speelde ik 1. …, Tb8. Verschaft de zwarte dame een vluchtveld op d8, bovendien is Tc7 dan gevangen. Enkele zetten later moest Michael inderdaad opgeven.

Maar wat zou er zijn gebeurd als ik de verleiding van het Dameoffer uit ijdelheid niet had kunnen weerstaan?

 

 

 

 

 

 

Hier had Michael op gehoopt. Wit speelt natuurlijk 2. Ph3! Met als mogelijk vervolg: 2. …, axb3 3 Pxg5 bxc2 en zwart dreigt te promoveren, terwijl Pg5 nog in staat. Dus drie stukken voor de Dame moet er in zitten.

 

 

Maar met 4. Df4!, een combinatie van verdediging en aanval, lost wit de problemen op. De stelling is onduidelijk, maar de computer heeft hier een voorkeur voor wit.

 

Zelfbeheersing is een deugd, zou je kunnen zeggen. En dat volgende stukje op de site komt er toch wel….

Wim van der Wijk