Hans BÅhm hield donderdag op de laatste clubavond van het jaar een boeiende lezing, waarin hij stuk voor stuk de figuren van het schaakspel behandelde. Een lezing uit het boekje, in meerdere opzichten want spreker putte uit eigen werk, een serie boeken over dit onderwerp. Stukken zijn houtjes met een ziel, zo werd al snel duidelijk. Van tevoren was aangekondigd dat het een interactieve sessie zou worden. Niet was meegedeeld dat de bijeenkomst zou worden ingeleid door een soort van stoelendans. Een kleine veertig leden woonden de lezing bij, onder wie ook veel nieuwe vrouwelijke leden die gezellig in een hoekje bij elkaar waren gekropen. Hans gooide het publiek echter rigoureus door elkaar, bij wijze van spreken dan, zodat er kleine groepjes ontstonden waarvan steeds een meer ervaren clubschaker deel uitmaakte. De gevorderden moesten hardop nadenken bij de problemen die Hans zijn gehoor voorschotelde teneinde de anderen mee te nemen in de manier van denken waarop dit soort schaakopgaven getackeld kunnen worden. Een goeie aanpak om het niveauverschil te overbruggen, en nog gezellig ook.
Eerst aandachtig luisteren.
En daarna in groepjes onder het oog van de meester aan de slag.