HSG 1 bijt (de boze droom) van zich af en kan gaan feesten!

HSG 1 beet van zich af in de laatste wedstrijd van het seizoen en wist kampioenskandidaat SISSA 2 op 4-4 gelijkspel te houden! Een geweldige prestatie!

Het was nog even afwachten wat de concurrentie had gedaan, maar al snel kwam de melding dat Philidor 1847 2 gewonnen had van SG Max Euwe 3, waardoor HSG 1 zich op het nippertje weet te handhaven. HSG 1 kan nu gaan feesten!

SISSA 2 mocht nog van geluk spreken want HSG 1 had de winst voor het grijpen. Uiteindelijk is SISSA 2 gelijk geëindigd met Caissa-Eenhoorn, maar is SISSA 2 toch kampioen door het onderlinge resultaat. (Wordt vervolgd)

Een dag later; vervolg van het verslag

Eerlijk waar, ik had verwacht dat we zouden degraderen uit de tweede klasse KNSB, maar het liep anders. Allereerst moest ik wederom een invaller zoeken voor Daan Bes. Gelukkig wilde Vincent Pandelaar wel spelen en hij stelde zelf voor om zich op te offeren aan bord 1.

Als teamleider bepaal ik de opstelling en ik zocht uit wat de scores per speler waren per kleur. De spelers die goed gescoord hadden met wit, kregen deze wedstrijd ook wit: Kees, Herman, Guido en Johan. Daarnaast besloot ik om nu eens met de rug naar de zaal te spelen. Tot nog toe wonnen de teams met de rug naar de zaal. Je weet maar nooit wat voor psychologisch effect dat heeft!

De wedstrijd begon chaotisch, want alle spelers waren er, maar de wedstrijdleider (door de KNSB aangewezen) was er nog niet! Het bezoekende team wilde wachten, wij wilden wel beginnen. Ik besloot Koos Stolk van de KNSB te bellen, en Koos zei dat we gewoon moesten beginnen. Ik vroeg vervolgens of Hugo Kroeze (onze trouwe barman op zaterdag) tijdelijk wedstrijdleider wilde zijn. Hugo las de bordopstellingen voor en toen hij klaar was, hoorden we ineens roepen “Ik ben de wedstrijdleider, sorry dat ik te laat ben!”. René Kniest was gearriveerd, na eerst in een flinke file te hebben gestaan en vervolgens het schoolplein niet kon vinden voor zijn auto.

Michaël de Vos leek een redelijke stelling te hebben opgebouwd, maar toen ik zelf druk was met mijn eigen partij, is het kennelijk misgegaan, 0-1. Kees Nagtegaal speelde tegen IM Floris van Assendelft, die met 6 uit 6 een TPR van 2882 had! Kees liet zich niet van de wijs brengen en brak met een goede remise de 100% score van zijn tegenstander, ½-1½.

Jorgen Henseler scoorde met wit net zo goed als met zwart en behaalde nu een remise tegen zijn sterkere tegenstander, 1-2. Vincent Pandelaar kan tegen sterke spelers een behoorlijke partij geven. Ook nu kreeg zijn tegenstander FM Erik-Jan Hummel niet echt voordeel uit de stelling. Remise leek een logische uitslag, maar helaas maakte Vincent in tijdnood een beslissende fout, 1-3.

Johan Lindeman kreeg de ‘Olifant’-variant tegen zich: 1.e4 e5 2.Pf3 d5?! Johan kende de theorie niet en dacht een positionele stelling te krijgen. Helaas verloor hij een pion door een rekenfout. Johan spartelde optimaal tegen en alhoewel de computeranalyses achteraf laten zien dat Johan toch echt straal verloren stond, kostte het zijn tegenstander heel veel tijd om het door te rekenen. Dat resulteerde in een foutenfestival in de tijdnoodfase, waardoor Johan gewonnen kwam te staan en dat ook afmaakte, 2-3.

Guido Wagenvoorde had een interessante stelling op het bord. Hij stond een paard voor, maar stond een stuk of 5 pionnen achter! Dat zijn wel heel veel pionnen voor het paard. Gelukkig kon Guido met Toren en paard de koning van de opponent op eeuwig schaak trakteren! 2½-3½.

Herman en Wim waren nog bezig. Herman stond gewonnen volgens omstanders en Wim stond ook erg goed! Zouden we dan de wedstrijd nog gaan winnen ook?

Iets opmerkelijks gebeurde er toen: de teamleider van SISSA 2, Koen Lambrechts kwam naar mij toe met een kletsverhaal over dat één partij remise stond (ik dacht dat hij Wim bedoelde) en iets over blunders maken. Hij wilde het op een akkoordje gooien en er 4-4 van maken! Hmm, klinkt dat niet als matchfixing? Ik zei dat we dan nog steeds konden degraderen als Max Euwe 3 wint, en dat ik gewoon door wilde laten spelen.

Herman had volgens omstanders een matcombinatie gemist, leek nog steeds gewonnen te staan, maar vermoedelijk zat Herman er doorheen want de winst verwaterde toen er een dame-eindspel ontstond waarin Herman nog steeds een pion meer had overigens (3 tegen 2 pionnen). Hij liet toe dat zijn tegenstander eeuwig schaak kon geven, 3-4.

Winnen konden we niet meer, maar Wim stond nu twee pionnen voor met weliswaar ongelijke lopers maar met allebei een paard en bovendien leek Wim op beide vleugels een vrijpion te kunnen creëren. De winst duurde nog lang, want Wim moest het goede veld vinden voor zijn paard en grapjes van zijn tegenstander omzeilen, maar uiteindelijk toen Wims pionnen op b3 en c3 stonden gaf de witspeler op, 4-4! De Man Uit Vorm was gisteren even in vorm!

Zoals al geschreven was het wachten op de uitslag SG Max Euwe 3 en Philidor 1847 2. Toen we hoorden dat Philidor gewonnen had en wij niet degradeerden was het feest! Al met al heeft dit team in deze wedstrijd enorm gestreden voor de punten tegen veelal veel sterkere tegenstanders. Een gelijkspel is alleen daarom al een geweldig resultaat.

Terugkijkend op het seizoen is het opmerkelijk dat we matchpunten pakten bij ploegen die sterker waren dan wij en dat we matchpunten weggaven bij ploegen die zwakker waren dan wij. Dat we ons handhaven in de 2e klasse KNSB is erg prettig, ook gezien de geruchten dat we volgend seizoen versterking krijgen van een BN-er uit Hilversum!

Johan Lindeman

De partij van Wim: (na de eerste post zondagmiddag heb ik het commentaar inmiddels voorzien van enkele correcties en aanvullingen – wvdw)

R9Uitslag

 

StandR9

(De nummers 9 en 10 degraderen)

HSG_PersoonlijkR9

5 gedachten over “HSG 1 bijt (de boze droom) van zich af en kan gaan feesten!”

  1. Mooi gespeeld Wim, diepe manoeuvres! En inderdaad, als je bijna 100% zeker degradeert, voelt dit als een promotie!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *