In de 2e klasse B verloor HSG 1 met 4½-3½ van ZSC-Saende in Zaandam. Aan de invallers heeft het niet gelegen, want die hadden we niet: we waren op volle sterkte met een debuut voor Hans Böhm die in de jaren van mecenas van Oosterom niet voor HSG, maar voor concurrent Volmac speelde.
(Foto Pascal Losekoot)
ZSC-Saende was op papier de zwakste ploeg in deze sterke 2e klasse B. Daarna komt HSG en daarna Apeldoorn, waar we ook al van verloren hebben. Kortom: degradatiezorgen! Maar ja, je kunt je er wel druk om maken, maar als we dit soort wedstrijden niet winnen, dan horen we ook niet thuis in deze sterke klasse.
De wedstrijd
Wim bereikte met wit niets in het damegambiet. Het remise-aanbod werd dan ook snel geaccepteerd, ½-½.
Kees Nagtegaal speelde tegen de teamleider van ZSC-Saende (een tikkeltje tactische opstelling?). Toen Kees dame en toren op de 7e rij had staan was de buit snel binnen, ½-1½.
Guido kreeg met zwart een aanvallende stelling, maar ging daarin te ver. Het point of no return was bereikt na een kwaliteitsoffer dat niets opleverde, 1½-1½.
Jorgen had ook een wat mindere stelling, maar die was wel zo complex dat het niet allemaal meer uit te rekenen was voor zijn tegenstander, die niet veel tijd meer had. Jorgen profiteerde van een fout in de tijdnoodfase, 1½-2½.
Herman kwam een pion voor te staan en leek op weg naar zijn eerste overwinning. Helaas liet hij zich flessen, waardoor hij een stuk en de partij verloor, 2½-2½.
Pascal was een pion achter geraakt, maar kreeg wel een actieve stelling. Toen echter de laatste torens waren geruild resteerde een eindspel met ongelijke lopers, wat ook in dit geval tot remise leidde, 3-3.
Johan speelde met zwart het damegambiet en leek op weg naar een gelijke stelling, toen hij opeens verrast werd door een loper-offer op h7. Dat offer was nog correct ook en kostte twee pionnen. Toen Johan ook nog eens een stuk verblunderde was het uit. Al speelde Johan nog (veel te) lang door om die 1% kans op eeuwig schaak te krijgen, maar zijn tegenstander gaf geen krimp, 4-3.
Hans Böhm speelde met wit tegen Hans Galje (die ook met het HSG-Open meedeed). Onze Hans kreeg veel ruimte vanuit de opening en leek op weg naar een overwinning. Maar zijn tegenstander accepteerde de passieve stelling en schoof alles zo veel mogelijk dicht. Toen Hans Böhm h7-h5 toeliet was de egelstelling compleet en was er geen doorkomen meer aan, 4½-3½.
Johan Lindeman
De d-pion van mijn tegenstander bleef steken op d6. Het was dus geen damegambiet maar een dame-Indiër. Maar dit terzijde. Ik wist inderdaad niets te bereiken, de computer gaf een dikke 0.00.