Afgelopen zaterdag stond de derby HSG 1 – SSC 1922 op het programma. De uit Soest afkomstige club werd overtuigend verslagen met vier overwinningen en één verliespartij, derhalve een ruime 5½-2½ overwinning.
Het was de eerste overwinning van HSG 1 dit seizoen en staat na deze ronde helaas nog steeds onderaan omdat concurrent Santpoort ook gewonnen heeft. SSC 1922 is een op papier sterke ploeg, maar heeft kennelijk zijn draai nog niet gevonden, gezien de 9e plaats op de ranglijst.
De wedstrijdleider was een oude bekende, namelijk Arthur Schuering. Hij heeft jarenlang de KNSB competitie geleid en hij kende ook wel een aantal HSG-ers zoals de teamleiders uit de goeie ouwe tijd: Jan Stomphorst en Han van Leeuwen, maar ook oud voorzitter Herman van Engen.
De wedstrijd
Als je zoals ik playing teamcaptain bent (en dus geen non-playing teamcaptain) dan heeft dat als nadeel, dat je van de andere partijen maar bar weinig ziet. Ik noteer wel altijd de chronologische volgorde van de uitslagen:
Hans weet ook weer wat winnen is, want na twee plusremises in de vorige rondes, werd nu dan toch echt een punt gepakt! 1-0. Pascal begint ook te wennen aan het winnen in de tweede klasse KNSB, want voor de tweede keer op rij gewonnen! 2-0.
Guido zag zijn tegenstander met dame en toren op de 7e rij belandden. Gelukkig had Guido veld g7 gedekt en dreigde hij zelf eeuwig schaak dacht ik. Hoe dan ook, het werd remise: 2½-½. Jorgen speelde ook remise, geen idee hoe dat precies ging, 3-1.
Wim bood (naar eigen zeggen) remise aan toen hij dacht iets beter te staan. Zijn opponent weigerde en overspeelde zijn hand. Toen bood zijn tegenstander remise aan, dat nam Wim aan hoewel hij duidelijk beter stond (+2 in de analyse van de computer), maar dat zou nog een lange zit geweest zijn. Met zijn blessure aan zijn been en de gunstige tussenstand een wijs besluit: 3½-1½.
In de strijd tussen de twee Fide Meesters, Kees Nagtegaal en Reynir Helgason had Kees het zwaar, maar een pionoffer met aanval over de c-lijn bracht verlichting. Sterker nog, Kees wist zelfs nog te winnen: 4½-1½. De twee matchpunten zijn binnen!
Johan speelde tegen Henk Weenink (zesvoudig clubkampioen van HSG). Henk kwam beter uit de opening, maar na een paar mindere zetten was het voordeel nog maar heel minimaal. Na een puik pionschijnoffer van Johan kwam de stelling in evenwicht. Daarna onderschatte Henk de kracht van wits vrije a-pion. Toen het al te laat was moest Henk zijn loper geven voor de pion. Het resterende eindspel loper + twee pionnen tegen vier pionnen was een kwestie van techniek: 5½-1½.
Als laatste was Herman bezig in een op het oog dikke remisestelling: loper + drie pionnen tegen loper + drie pionnen. Lopers van dezelfde kleur, maar de pionnen van Herman stonden op de kleur van de lopers en waren dus in principe de zwakke pionnen. Herman had nog een een half uur op de klok en zijn tegenstander slechts enkele minuten. Nu zegt dat niet zoveel omdat je er iedere zet 30 seconden bij krijgt. Volgens de kenners Hans Böhm en Kees Nagtegaal was het echter helemaal geen dikke remise en dat wist Adriaan de Jongh kennelijk ook. Adriaan wist met zijn koning de overkant te halen en daar krijg je weliswaar geen stukken voor, maar hij wist zo wel belangrijke velden af te pakken waardoor Herman uiteindelijk een pion verloor en daarna nog een: 5½-2½.
Al met al een hele goede prestatie van HSG 1, waarbij bijna alle spelers tegen een veel sterkere tegenstander een half of een heel punt scoorden. Bravo!
Tot slot: mocht u aanstaande donderdag het gevoel krijgen dat alle schaakborden weer schoon en fris ruiken? Dat kan kloppen, want Ellie had bardienst (als vervanger van Hugo die verhinderd was) en heeft alle plastic schaakborden weer eens door een sopje gehaald!
Johan Lindeman
