Mocht u verlegen zitten om een avondje spanning, dan kan ik u adviseren om niet-spelend teamleider te worden. Ik was vrijdag 6 januari nog maar net in het zaaltje van Laren gearriveerd voor de eerste competitiewedstrijd in het nieuwe jaar, of ik kreeg telefonisch te horen dat er een speler niet zou komen, een speler die bovendien chauffeur was. Dankzij een bereidwillige echtgenote en dankzij het feit dat Laren makkelijk vanuit Hilversum te bereiken is, lukte het gelukkig om met slechts ��n man minder op tijd aan de borden plaats te nemen. Het verloop van de wedstrijd was evenwel ook goed voor de nodige opwinding.
Halverwege de avond leken we de beste kansen op een overwinning te hebben. Martin Koekkoek had zijn vluggerende tegenstander in de opening overspeeld en voerde het eindspel van toren+loper+pionnen tegen toren+pionnen op voorbeeldige wijze naar winst. Richard S�nchez profiteerde met zwart van een openingsfout van zijn tegenstander. Deze stond toe dat het centrum werd geopend met een kwetsbare dame en een kwetsbare koning. Richard won door dynamisch spel een toren en zette vervolgens mat. Cas Amende kwam deze avond helaas niet in zijn spel. Hij stond voortdurend onder druk en moest uiteindelijk kwaliteitsverlies en een mindere stelling accepteren. Een fout be�indigde vervolgens voortijdig zijn lijden. Han van Leeuwen speelde met wit wat passief en kwam wat minder te staan. Zijn tegenstander weigerde een remise-aanbod, maar wist niet dat Han, naarmate er minder stukken op het bord staan, steeds beter gaat spelen. Han rechtte zijn rug en hield met gemak stand.
Toen sloegen de verwachtingen om. Kees Overbeeke had zijn tegenstander aanvankelijk steeds verder in de verdediging gedrukt, maar werd door ��n onzorgvuldige pionzet gedwongen af te wikkelen naar een pionneneindspel waarin hij aan het kortste eind leek te gaan trekken. Na goed spel van beide kanten bleek echter dat Kees net op tijd kwam om de vijandelijke randpion te stoppen en pat af te dwingen. Intussen had Henk Cornelissen een stuk gegeven voor drie pionnen, maar die pionnen leken moeilijker te handhaven dan Henk had bedacht. Toen al rekening werd gehouden met verlies claimde Henk opeens de partij. Zijn tegenstander bleek nietsvermoedend ruim voor de veertigste zet de tijdslimiet te hebben overschreden…
Bij 4-3 in ons voordeel waren toen alle ogen gericht op Kees Zegwaart. Kees had vrijpionnen op de koningsvleugel, zijn tegenstander potenti�le vrijpionnen op de damevleugel. Kees leek het eerste te gaan promoveren, maar als hij hier niet in zou slagen was verlies onafwendbaar. Na uitstekend spel deed Kees een briljante, winnende torenzet, maar had niet door hoe briljant hij was. In plaats van de toren te offeren voor twee verbonden vrijpionnen sloeg hij vlak voor hij einddoel de verkeerde weg in en moest na enige zetten opgeven.
Met een gelijkspel bij slechts twee remises werd het voor beide teams dus uiteindelijk Driekoningen.
Laren 2 – HSG 4
- J. van Wijk – C. Overbeeke � – �
2. R. van Keeken – N.O. 1 – 0
3 P. Kreuning – M. Koekkoek 0 – 1
4. M. Tobar – C. Zegwaart 1 – 0
5. A. Renes – H. Cornelissen 0 – 1
6. A. van Aken – R. S�nchez 0 – 1
7. G. Vos – H. van Leeuwen � – �
8. A. Hooimeijer – C. Amende 1 – 04 – 4
G.N.
NL 
EN