Net als vorig jaar werd het KNSB-beker viertal van HSG gekoppeld aan een team uit Utrecht. Deze keer echter een thuiswedstrijd en op papier waren we nu duidelijk de bovenliggende partij. Dat was een jaar geleden anders toen we met 4-0 een oorwassing kregen bij Paul Keres. We dichtten ons dus kansen toe om weer eens de tweede ronde te bereiken. Toch werd het een moeizame strijd tegen het viertal van Moira-Domtoren. Uiteindelijk werd het een wns’je.
De afkorting is bekend van de Teletekst-uitslagen van het KNVB-bekervoetbal en betekent ‘wint na strafschoppen’. In het KNSB-bekertoernooi forceren we bij een gelijke stand een beslissing met snelschaakpartijtjes van drie minuten, in plaats van strafschoppen vanaf elf meter. De afkorting wns kunnen we dus best lenen.
Gemist
In de reguliere speeltijd konden we ondanks het ratingoverwicht het verschil niet maken, hoewel de stellingen er best goed voor ons uitzagen. Kees kwam inderdaad tot winst, maar naast mij hoorde ik Herman opeens hardop zeggen: ‘Oh, die heb ik even gemist’. Ik had geen tijd om naar zijn stelling te kijken, maar meestal is zo’n opmerking geen goed teken. En nu ook niet, even later gaf Herman op.
Vincent kwam niet door de verdediging van zijn tegenstander heen, dus was het aan mij om het winnende punt te scoren. Daarvoor had ik ook goede kansen in een dame-eindspel met twee pluspionnen, maar mijn tegenstander speelde het handig door steeds gelijktijdig een pion van mij aan te vallen en eeuwig schaak te dreigen. Uiteindelijk moest ik in remise berusten.
Snelschaakhaters
Dus moest het maar via wns, maar een barrage van drieminutenpartijen (met een increment van twee seconden per zet) kan natuurlijk alle kanten op. Vincent en ikzelf houden wel van het snelle werk, maar Kees en Herman juist niet. Maar de twee snelschaakhaters zorgden juist voor twee overwinningen! Vincent speelde opnieuw remise en bij mij ontstond gedoe na een onreglementaire zet mijnerzijds.
Bij afwezigheid van Johan Lindeman bleek het nog een ingewikkelde klus om de tijdstraf technisch uit te voeren (een minuut erbij voor mijn tegenstander). Toen Henk Cornelissen hiermee klaar was, was de barrage al beslist en kon ik dus mijn hopeloze stelling opgeven.
Overigens werd de partij hervat met een schaakgevende zwarte pion op f1, dus ik deed een onreglementaire zet op een moment dat mijn tegenstander zijn laatste zet (promotie) niet geheel had uitgevoerd. Hoe kon ik weten dat mijn Kg2 schaak stond, bij een toren- of paard-promotie was dat immers niet het geval geweest…
Ongein
Curieus, dit soort ongein overkomt me wel vaker de laatste tijd. In het Bonte Paard in Laren (afwijkend reglement) claimde mijn tegenstander de partij na een onreglementaire zet van me die ik nog terugnam aangezien ik de klok nog niet had ingedrukt.
Mocht niet, ‘want gezet is gezet’, zei hij.
‘Maar ik heb de klok nog niet ingedrukt, bovendien is jouw vlag gevallen’.
‘Niks mee te maken.’
Ach, het is maar een spelletje, maar misschien moet ik ook maar toetreden tot het gilde van de snelschaakhaters. Daar heb je tenminste wat aan als het erop aankomt!
Wim van der Wijk
De gedetailleerde uitslag.

HSG wint snelschaakbarrage met 2,5-1,5.
Volgende tegenstander: Zukertort Amstelveen, opnieuw thuis, te spelen voor 15 december.