Wet van Murphy: “Anything that can go wrong, will go wrong“. Murphy was van beroep ruimtevaartingenieur die aan veiligheidskritische systemen werkte. Hij wilde met zijn uitspraak de nadelige kant van de wet van de grote aantallen illustreren: al is de kans op een ernstige menselijke fout bij het uitvoeren van een bepaalde procedure/handeling heel klein, als het risico maar vaak genoeg wordt gelopen, dan zal er vroeg of laat iemand een fout maken bij het uitvoeren van de procedure/handeling. (Bron: wikipedia)
Afgelopen zaterdag verloor HSG (KNSB) van Kennemer Combinatie 3 met 3-5. De combi ploeg uit Haarlem had tot nog toe slechts 1 matchpunt gescoord en het lag daarom niet in de verwachting dat HSG daarvan zou verliezen. En het begon allemaal zo goed:
Aan de invallers heeft het niet gelegen, want Michaël haalde het eerste punt binnen met een lekkere tactische partij, 0-1. Daarna nam de ditmaal playing captain Johan het remise aanbod aan van zijn tegenstander in een eindspel met ongelijke lopers, ½-1½.
Niet veel later kwam Yvette de analyse ruimte binnen; ze had gewonnen in een stelling waarin haar tegenstander geen vin meer kon verroeren en die gaf daarom ook maar op, ½-2½.
Wat kon ons nu nog gebeuren? Als de rest remise speelde dan was de buit gemakkelijk binnen. Maar de puntenmachine begon te haperen. Eerst maakte Guido een fout wat te veel materiaal kostte, 1½-2½. Daarna kreeg Pascal remise aangeboden hetgeen na overleg aangenomen werd, 2-3.
Kees stond al een tijdje een kwaliteit voor en ik was er rotsvast van overtuigd dat hij dat zou gaan winnen. Toen ik wat later keek was de kwaliteit ingeruild voor gevaarlijke vrijpionnen maar wel in een dame-eindspel. De eeuwig schaak dreiging ‘loste’ Kees op door met zijn koning naar voren, het mijnenveld in te gaan en dat leek te winnen, maar een stille koningszet van zijn opponent kraakte het veiligheidskritische systeem: er dreigde ineens mat in 1 waar weinig tegen te doen was. Kees offerde zijn dame nog om daarna te promoveren tot dame, maar die dame raakte hij ook kwijt door de dreiging mat of dameverlies, 3-3. Jammer!
Herman stond de hele tijd een pion voor maar de stelling was onduidelijk. Zijn tegenstander brak de koningstelling van Herman open en dreigde binnen te vallen. Herman bood nog remise aan, maar twee zetten later stond hij mat, 4-3.
Als laatste bood Wim nog dapper tegenstand in een vreselijke stelling met een hele slechte loper en ook nog veel minder pionnen. Even leek hij nog een remise kans te krijgen toen zijn pion door dreigde te lopen en zijn tegenstander een toren offerde, maar de verbonden vrijpionnen waren niet meer af te stoppen, 5-3.
De eerste vier borden verloren allen hun partij! Dat hadden we allang niet meer meegemaakt sinds de 3-D trilogie.
Daarna gingen we lekker uit eten in een betaalbaar eetcafé in Bloemendaal(!).
Johan Lindeman
NL 
EN