Uit en thuis
Het was even schrikken om te ontdekken dat we vóór het einde van het jaar nog een bekerwedstrijd thuis tegen TRIO moesten spelen. Gelukkig kreeg ik nog op tijd een kwartet bijeen, bestaande uit Bart, Roel, Sito en mijzelf. Ik zeg ‘op tijd’, maar onze clubavonden waren al ‘op’ en dus kwam ik met de wedstrijdleider van TRIO overeen om van een thuiswedstrijd maar een uitwedstrijd te maken. En de ontvangst was zoals het een thuisclub betaamt, inclusief koffie en een toespraakje.
In theorie waren we beter, maar in de praktijk was het hangen en wurgen. Bart Vermeulen kreeg al snel een stuk te pakken en dat speelt lekker als je tegenstander nog een tijdje door wil spelen. Roel kreeg te maken met een lastige variant van de Benoni (de moderne!) en verloor. Hoe heb ik niet gezien, want ik was meer met mijn eigen partij bezig. Sito kwam niet verder dan remise; ja, niet verder dan, want hij wint meestal. Ikzelf kreeg een Schotse partij op het bord die ik toevallig goed voorbereid had. Na het wederzijds afpakken van pionnen, bleef ik er met één meer zitten, die na veel voeten in de aarde de winst bracht.
Al met al de bekende nipte overwinning van 2,5 – 1,5.
Ernst Jos
NL 
EN