HSG1 verliest in Apeldoorn

Afgelopen zaterdag 16 september startte de KNSB-competitie. HSG 1 speelt dit seizoen in de 2e klasse B die met een gemiddelde rating van 2139 de sterkste groep is in de 2e klasse.

Als teamleider zag ik een ruime tijd geleden al een voorlopige indeling. Veel later worden de spelers pas doorgegeven door de clubs. Het is dus altijd maar afwachten hoe sterk de groep wordt. In die voorlopige indeling ging ik er van uit dat we begonnen met een thuiswedstrijd, want we hadden lotingsnummer 4 en zoals ik geleerd heb als indelingsdeskundige speelt 4 tegen 7 in de eerste ronde. Mijn spelers en St. Aloysius College had ik hierover ingelicht.

Maar nadat ik de competitiegids ontvangen had, zag ik tot mijn stomme verbazing dat we begonnen met een uitwedstrijd!! In de paringstabel van de KNSB was ronde 1 verschoven naar ronde 9 en de overige rondes één ronde naar voren gehaald. Navraag bij de KNSB leerde mij dat ze dat al 20 jaar zo deden, omdat er wel eens een gezamenlijke slotronde is, en dan heeft iedereen evenveel uit- en thuiswedstrijden! Ook sluit dit paringsschema beter aan bij regionale bonden die op zaterdagen met een groep van 8 teams spelen. (Je wilt dan als club niet met extra zaalhuur opgezadeld worden.)

Als invaller voor Hans Böhm, die zich keurig netjes ruim van tevoren had afgemeld, had ik Vincent Pandelaar gevraagd en die kon wel spelen, maar had ’s avonds wel verplichtingen in de buurt van Hilversum. Toen we dus toch geen thuiswedstrijd hadden, maar in Apeldoorn moesten spelen, moest Vincent helaas afzeggen. Een andere invaller was niet snel gevonden. Op 16 september zijn er nog altijd spelers op vakantie. Uiteindelijk had Gerard Wagenaar wel tijd om te spelen.

Elo-rating

’s Morgens las ik nog in de krant een stukje van Johan Hut dat we het lastig zouden krijgen dit seizoen, maar zelf had ik wel een goed gevoel over de wedstrijd tegen MuConsult Apeldoorn 2. Achteraf gezien hadden we zelfs een Elo-overwicht van 2050 tegen 2024, maar Elo-rating is gebaseerd op resultaten uit het verleden. En iedere belegger weet (en schakers tegenwoordig ook) : “Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst!”.

Nieuwe spelregel

Voordat de wedstrijd begon hoorden we nog een nieuwe spelregel: de rokade mag tegenwoordig nog maar met één hand uitgevoerd worden! Doe je het toch met twee handen, dan wordt dat gezien als een onreglementaire zet! Ik moest gelijk denken aan (de te vroeg overleden) Johan van Mil die het voor elkaar kreeg om met één hand met zijn koning de toren een mep te geven, precies hard genoeg om de toren op het juiste veld te krijgen! Lijkt mij nog steeds reglementair overigens.

Onze tegenstander heeft kennelijk een nieuwe sponsor MuConsult geheten. “Mu” moet gezien worden als de letter “µ” uit het Griekse alfabet en heeft diverse betekenissen lees ik op Wikipedia.

De wedstrijd

Gerard speelde de Najdorf maar dat liep niet goed af: 1-0. Guido had met dame en paarden gericht op de koningsstelling allerlei dreigingen ingevlochten. Zijn tegenstander zag door de vele dreigingen niet meer de beste zet en ging mat in één, 1-1. Kees kreeg een bekende stelling op het bord en behaalde een regelmatige overwinning, 1-2.

Een voorsprong! Onze tegenstanders begonnen nu al zenuwachtig heen en weer te lopen.

Pascal had ergens wat pionnen verloren, maar leek in een gecompliceerde stelling nog wel wat compensatie te hebben. Onder vreselijke tijdsdruk ging het echter mis, 2-2.

Johan kreeg Skandinavisch op het bord en speelde op het centrum, kreeg ontwikkelingsvoorsprong en had zelfs een draak van een lopen op d6 kunnen krijgen, maar Johan zag daar geen voordeel van in. Achteraf zei zijn tegenstander en Kees en ook de computer dat dat heel goed was geweest. Dus de volgende die dit toelaat gaat er aan! In tijdnood werden door beide spelers wel het een en ander gemist, Johan verloor een pion, wikkelde af naar een toreneindspel en kon herhaling van zetten toepassen, 2½-2½.

Herman gaf ergens een kwaliteit weg, maar leek er nog wat van te kunnen maken, maar zijn tegenstander Marcel Boel maakte het karwei vakkundig af, 3½-2½. Jorgen was in een toreneindspel terecht gekomen dat op het oog remise leek, al stond hij wat passief. Zijn tegenstander wist met grote precisie toch een winstweg te vinden, 4½-2½.

Wim speelde met zwart tegen een imposante naam “Nikolai Kabanof”, kreeg een pion op a3, wat in het eindspel wel eens een belangrijk voordeel kan zijn, maar raakte die pion juist kwijt in het eindspel. In de stelling met dame + paard + 4 pionnen tegen dame + paard + 3 pionnen, werd er lang gemanoeuvreerd voordat de paarden werden geruild. Kabanof had ook de dames kunnen ruilen om in een – mijns inziens – gewonnen pionneneindspel te komen, maar kennelijk had hij wel zin in een dame eindspel. Wim herinnerde zich nog de pat-truuk van Michaël de Vos in de play-offs, maar Kabanof hield het hoofd koel en ook deze partij ging naar Apeldoorn, 5½-2½.

Als ik naar de ranglijst kijk, dan staan we weer op een bekende plaats die net niet degradeert!

Johan Lindeman