In het land van Maas en Waal werden de degens getrokken

Op maandag 19 september speelde SOS HSG1 uit tegen ZZ Combinatie 2. In het land van Maas en Waal werden de degens getrokken.

Op bord 5 speelde Harry met wit een gesloten Siciliaan die de tegenstander te passief behandelde. Met een paar aanvallende zetten werd zwarts rochade verhinderd. Daarna ging wit verder op jacht, totdat zijn wat al te happige paard zich in een giftige pion verslikte. Het vergiftigde paard lag zwart echter zwaar op de maag, want daarna had wit met 20 Df4 een dubbele matdreiging op b8 en f7. Dit was het eerste punt, er zouden er nog vijf volgen.

Sito had zwart op bord 2. Zijn tegenstander gaf in een Hollandse partij al snel het loperpaar, zonder compensatie. Daarna speelde wit vrij voorzichtig en passief, waardoor hij in ruimtegebrek kwam en geen tegenspel kon ontwikkelen. Sito manoeuvreerde zijn lopers rustig naar een mooie positie en die hielden, na een centrumdoorbraak, de witte stelling volledig onder controle. Wit kon niets anders dan een stuk geven en snel daarna opgeven in een hopeloze stelling.

Roel speelde met wit op bord 3 waar de ruilvariant van de Caro-Kann op het bord kwam, waarin Roels tegenstander op de 5e zet zijn loper op f5 plantte. Een tamelijk ongelukkige keuze die wit, na Db3, niet alleen een centrum(dubbel) pion opleverde maar nog meer een zeer comfortabele (druk)stelling (+ 0.9) waaraan zwart zich niet wist te ontworstelen. Na nog een aantal onnauwkeurige zetten was het pleit op zet 23 definitief beslecht en lag Roel als prettige bijkomstigheid weer enigszins op tijd in zijn mandje.

De tegenstander van Ernst kwam op bord 4 onder positionele druk te staan (en dat kwam niet door het toch wel kleine zaaltje). Daardoor raakte hij het spoor bijster en beëindigde de partij met een nogal slechte zet.

Dylan speelde met zwart op bord 6 en kwam in zijn recent bestudeerde Slavische verdediging terecht, waarbij de tegenstander 4 Lf4 speelt. Dylan’s tegenstander stond rond zet 20-25 iets beter (~+2), waarna hij de dames wou gaan ruilen voor een vrijpion. Dit was echter niet goed en zwart kon de pion gemakkelijk tegenhouden. Wit speelde later 28. Pd2, waardoor zwart een pion kon winnen en wits stelling binnen kon dringen (Pe1 had tot een gelijke stelling geleid).

Op bord 1 speelde Michael met wit. Dit was de langste en dus de laatste partij van de avond. Zijn tegenstander ruilde veel af, waardoor Michael een heel goede positie kreeg: gedekte vrijpion, beheersing over de enige open lijn. Helaas blunderde hij een groot deel van zijn voordeel weer weg, waardoor de tegenstander weer kansen kreeg. Gelukkig kon Michael dames ruilen en afwikkelen naar een (waarschijnlijk) gewonnen eindspel, waarin de vrijpion uiteindelijk de beslissing bracht. De pion promoveerde en daarmee was ook het laatste punt binnen en de eindstand van 6-0 was bereikt.

Het tonen van de uitslag op het supergrote display, maakte de overwinning nog groter dan hij al was.

Groet, Harry