Ik riep nog zo:’Geen gevangenen!’, voordat we opmarcheerden naar Laren voor de eerste ronde van de SGS bekerwedstrijd. Er zijn helaas toch een paar remises gevallen.
Michael had een veelbelovende stelling, zag een klein zetje over het hoofd dat zijn plannen in de war schopte. Met een kwaliteit achter kon hij nog net remise maken. Zelf had ik naar ik dacht een mooie aanval, maar mijn tegenstander verdedigde zich goed en kon net op tijd de eeuwig-schaak-molen aanzetten. Maar dán Bart, onze rots in de branding, bracht het enige, o zo noodzakelijke punt binnen. Het verlies van Sito zorgde voor de bekende 2-2 uitslag, waarna de zenuwslopende uitvluggerfase begon. Gelukkig werd dat 3-1 in ons voordeel. Alleen Sito verloor, maar daarover gaan we niet zeuren, want uiteindelijk maakt het niet uit wie precies het vaandel hoog houdt.
Ernst Jos
