Zwaarbevochten zege voedt hoop op handhaving
Van de vorige wedstrijd van HSG 1 tegen AAS uit Aalsmeer is geen verslag verschenen, omdat uw reporter de pest in had: een nipte nederlaag met 4 ½ tegen 3 ½ en zelf ook verloren. De eer werd gered door Kees en door Carol-Peter, verder nuttige remises van Jorgen en Guido, die in ieder geval hun hatelijke 0 wegwerkten, maar verder viel over die wedstrijd weinig positiefs te melden (remise van Daan). Dan nu maar tegen Amersfoort, dat op papier een minder sterk team heeft, maar ondertussen al vijf wedstrijdpunten verzameld had.
Het eerste probleem was dat Kees, onze sterkste speler en topscorer, een verplichting had op het eind van de middag. De teamleider van Amersfoort reageerde eerst voorzichtig op ons verzoek de partij eerder te spelen, maar beloofde wel bij zijn spelers te inventariseren. Vrij snel werd duidelijk dat Jeroen Bugel tegen Kees wilde spelen, en afgesproken werd dat deze partij om 11 uur zou beginnen.
Blunder
Op de wedstrijddag begon ik zelf met een blunder: ik miste de trein! Kees zou me afhalen in Baarn dus snel hem gebeld, dat hij maar alleen naar Hoogland moest gaan. Zelf ben ik maar weer naar huis gelopen, nu had ik nog twee uur de tijd om me voor te bereiden. Daarna weer naar het station, waar Wim ons zou oppikken: Daan en Guido en nu dus ook ondergetekende. In Hoogland troffen we Vincent, Carol-Peter en Jorgen, die ieder met eigen vervoer waren gekomen. We gokten dat Kees ondertussen al gewonnen zou hebben, en het is waar dat hij al prettig stond. Verder werden de twee spelers behandeld als broedende kippen, dus zo zachtjes mogelijk zochten wij onze borden op, nadat de verplichte toespraakjes in de hal plaatsvonden.
Klippen
Kees won inderdaad na een uurtje, maar op de andere borden werd keihard gevochten. Zelf had ik in de opening een pion veroverd, en leek alle klippen te kunnen omzeilen. Van de andere borden viel weinig te zeggen, totdat bij de tijdcontrole zoals gewoonlijk de uitslagen kwamen: Wim won (hij zal in een aparte bijdrage uitleggen hoe), Vincent en Guido verloren, en Carol-Peter remise. De wedstrijd stond weer gelijk, met nog drie borden over: 2, 4 en 6. Daan had een kwaliteit geofferd tegen enkele pionnen, en wist zijn stelling tot winst te brengen: 3½ punt met nog twee partijen te gaan. Zelf stond ik op winst, en Jorgen moest een iets minder eindspel toch wel remise kunnen maken. Inderdaad wist ik mijn partij te winnen en zo was de wedstrijd gewonnen! Jorgen moest dankzij zijn tegenstander nog een tijdje ploeteren, maar in feite was de stelling al lang vastgelopen, er was geen doorkomen aan. Uiteindelijk moest ook de witspeler dat inzien.
Spannend
Daarmee zijn we op vier wedstrijdpunten gekomen. Groningen staat onderaan en zal vrijwel zeker degraderen. Daarna komen wij samen met vier andere ploegen. Dat wordt dus spannend. We treffen nog de nummers twee en drie plus twee concurrenten voor degradatie. Eerst de thuiswedstrijd op 13 februari tegen LSG 2 en daarna op 19 maart de uitwedstrijd tegen Kennemer Combinatie 2 . Dat zijn de wedstrijden waarop het moet gebeuren, daarna kunnen we nog bordpunten verzamelen.
Pittig
Kees doet het in de 2e klasse beter dan vorig jaar in de 3e klasse lijkt het. Voor de overige spelers is het lastig op dit niveau, met gelukkig dit keer succes voor het team. We gaan alles op alles zetten om ons te handhaven, maar het is pittig!
Herman van Engen